ชุมชนของพวกเขาถูกปฏิเสธและถูกทอดทิ้งโดยคนที่พวกเขารัก ผู้หญิงฮินดูหลายพันคนจึงเดินทางไปยังวรินดาวัน เมืองแสวงบุญที่มีหญิงม่ายมากกว่า 20,000 คน ชาวฮินดูที่อนุรักษ์นิยมที่สุดในอินเดียบางคนเชื่อว่าผู้หญิงที่สามีเสียชีวิตไม่ควรมีชีวิตอยู่อีกต่อไปเพราะเธอล้มเหลวที่จะรักษาจิตวิญญาณของเขาไว้ ชุมชนของพวกเขาถูกปฏิเสธและถูกทอดทิ้งโดยคนที่พวกเขารัก
ผู้หญิงที่ยากจนหลายพันคนจึงเดินทางไปยังเมืองวรินดาวัน เมืองแสวงบุญที่อยู่ห่างจากเดลีไปทางใต้ราว 100 กม. ซึ่งเป็นบ้านของหญิงม่ายมากกว่า 20,000 คน ผู้หญิงเหล่านี้ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอาศัยอยู่ในอาศรม vidhwa (อาศรมสำหรับหญิงม่าย) ที่ดำเนินการโดยรัฐบาล องค์กรเอกชน และองค์กรพัฒนาเอกชน สวมชุดสีขาว พวกเขารู้ว่าพวกเขาจะไม่มีวันกลับบ้าน และนี่คือที่ที่พวกเขาจะหมดวันของพวกเขา ตามประเพณีของชาวฮินดู หญิงม่ายไม่สามารถแต่งงานใหม่ได้ เธอต้องซ่อนตัวอยู่ในบ้าน ถอดเครื่องประดับออก และสวมชุดไว้ทุกข์ เธอกลายเป็นที่มาของความอับอายสำหรับครอบครัวของเธอ สูญเสียสิทธิ์ในการมีส่วนร่วมในชีวิตทางศาสนา และกลายเป็นคนโดดเดี่ยวในสังคม