ผู้สูงอายุที่มีภาวะสายตาไม่ได้รับการรักษาอาจมีความเสี่ยงที่จะเป็นโรคสมองเสื่อมเพิ่มขึ้น ความจำเป็นในการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อตรวจสอบผลกระทบของการแก้ไขปัญหาสายตาในผู้สูงอายุเพื่อป้องกันการรับรู้ ปัญหาและภาวะสมองเสื่อมประเมินความสัมพันธ์ระหว่างปัญหาการมองเห็นและผลลัพธ์ด้านความรู้ความเข้าใจในผู้สูงอายุผ่านการตรวจสอบการศึกษาแบบประชากรทั้งหมด
ที่มีในภาษาอังกฤษอย่างครอบคลุม ผลการวิจัยของเราได้เพิ่มหลักฐานที่เพิ่มขึ้นว่าสายตาเลือนรางเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับการพัฒนา ภาวะสมองเสื่อม แม้ว่าเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ยังไม่ชัดเจน แต่ก็ชี้ให้เห็นว่าการวินิจฉัยและรักษาสภาพตาอาจเป็นประโยชน์ทั้งเพื่อปรับปรุงคุณภาพชีวิตของบุคคลและอาจชะลอหรือหยุดการสูญเสียความทรงจำ ผู้คนเกือบหนึ่งล้านคนคาดว่าจะอาศัยอยู่กับภาวะสมองเสื่อมในสหราชอาณาจักร และจำนวนดังกล่าวคาดว่าจะเพิ่มขึ้นในอีกไม่กี่ทศวรรษข้างหน้าเมื่อประชากรมีอายุมากขึ้น ภายในปี 2050 คาดการณ์ว่าตัวเลขนี้จะเพิ่มขึ้นเป็น 1.6 ล้านคน ค่าใช้จ่ายของภาวะสมองเสื่อมคาดว่าจะเพิ่มขึ้นเกือบสองเท่าในช่วงเวลาเดียวกัน จาก 25 พันล้านปอนด์ในวันนี้เป็น 47 พันล้านปอนด์ในปี 2050 โรคนี้ส่งผลกระทบร้ายแรงต่อชีวิตของผู้คน เมื่อโรคดำเนินไป พวกเขาจะสูญเสียความทรงจำมากขึ้นและการเปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพและพฤติกรรมของพวกเขา ในที่สุดพวกเขาจะต้องพึ่งพาผู้อื่นในการดูแลของพวกเขาอย่างสมบูรณ์