สมองส่วนการมองเห็นสามารถระงับการตอบสนองของเซลล์ประสาทต่อสิ่งรบกวนที่โผล่ออกมา ซึ่งโดยปกติแล้วจะเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับการตอบสนองต่อสิ่งอื่นที่ไม่รบกวนสมาธิ เซลล์ประสาทในพื้นที่ V4 ของเปลือกสมองส่วนการมองเห็น ซึ่งเป็นพื้นที่สมองที่ประมวลผลข้อมูลทางสายตาค่อนข้างเร็วหลังจากที่ถูกจับด้วยตา แสดงการตอบสนองต่อสิ่งเร้าเป้าหมายที่เป็นรูปร่างได้ดีขึ้น
ในทางกลับกัน การตอบสนองต่อสิ่งเร้าสีที่ทำให้เสียสมาธินั้นเพิ่มขึ้นเพียงช่วงสั้น ๆ แต่ถูกระงับอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนว่าในขั้นแรก สมองจะตรวจจับสิ่งเร้าที่ทำให้เสียสมาธิได้ชั่วครู่ จากนั้นจึงรีบยับยั้งอย่างรวดเร็วเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้มันไปรบกวนการค้นหาเป้าหมายที่เป็นรูปร่าง สัญญาณป๊อปเอาท์สีที่อาจทำให้เกิดการเบี่ยงเบนความสนใจจึงกลับเป็นสัญญาณป๊อปเอาท์เชิงลบหรือป๊อปอินเพื่อหลีกเลี่ยงการเบี่ยงเบนความสนใจ การเลือกสิ่งที่จะเข้าร่วมเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับการรับรู้ทางสายตาและพฤติกรรมโดยทั่วไป แม้ว่าสมองจะมีพลังในการประมวลผลที่น่าประทับใจ แต่ก็ไม่สามารถจัดการกับข้อมูลที่มีอยู่ทั้งหมดได้ในคราวเดียว ความสนใจจำเป็นต้องสร้างความสมดุลระหว่างเราเอง เป้าหมายที่สร้างขึ้นภายในและอะไรก็ตามที่ดูเหมือนจะมีความสำคัญในสภาพแวดล้อม การจัดการกับสิ่งรบกวนอย่างมีประสิทธิภาพเป็นส่วนสำคัญของกระบวนการนั้น ซึ่งตอนนี้เราเข้าใจดีขึ้นเล็กน้อย